In een inspirerend gesprek blikt Massih Hutak, muzikant en schrijver uit Amsterdam-Noord terug op onze werkconferentie: KBL, dat doen wij.
Massih, jij gaf tijdens onze werkconferentie een inspiratiesessie over de link tussen hiphop en complexe vraagstukken. Hoe is die link ontstaan?
Hiphop is al 50 jaar een directe reflectie van de samenleving. Het is ontstaan in de straten van New York en had het toen over de sociale verdeling van de stad. Hiphop heeft mij daarbij geleerd om de impact van systemen op mensen te begrijpen, en niet alleen te kijken naar intenties.
We behandelen elke crisis als een geïsoleerd probleem, maar ze zijn met elkaar verbonden. Al deze kwesties zijn een uitkomst van een systeem dat niet werkt. Wat we nodig hebben, is een benadering die niet alleen kijkt naar de intenties van instituties, maar naar de werkelijke impact die zij hebben op het leven van mensen. We moeten beginnen met de mensen zelf, en niet met de systemen die hen raken.
Je hebt het ook over de kracht van het collectief. Hoe valt dit toe te passen op de jeugdhulp?
Toen ik jonger was, werd ik geholpen door verschillende jeugdhulpverleners. Allemaal mensen met goede intenties. Maar één van hen, een jongere hulpverlener, vroeg me: "Wat vind je leuk? Wat zijn je dromen?" Het voelde voor mij alsof we even mij als probleemdossier aan de kant zette en ze mij echt als persoon zag, met mijn talenten, potentie en ambities.
Het is belangrijk dat professionals niet als ‘redders’ werken, maar als gelijkwaardige partner. Hulpverleners moeten jongeren zien voor wie ze zijn, niet als problemen die opgelost moeten worden. Door als collectief te werken en zoveel mogelijk perspectieven te betrekken, ook dat van jongeren zelf, kun je echt impact maken.
Hoe sluit het werk van KBL aan bij deze visie?
KBL speelt hierin een belangrijke rol door die collectiviteit te stimuleren. Het brengt die verschillende perspectieven samen en laat hen kennis met elkaar uitwisselen. Het netwerk zorgt ervoor dat de jongeren niet alleen als doelgroep worden gezien, maar ook een actieve rol spelen in het proces.
We kunnen en moeten ook van deze jongeren leren, en het is belangrijk dat we ons bescheiden opstellen. Niet uitgaan van vastgestelde kaders waar niet meer aan gesleuteld kan worden. Dit is precies waar KBL zich op richt, met een cultuur van blijvend leren.
Aan het eind van de dag heb je ook voor een plenaire afsluiting gezorgd, hoe was dat?
Ja, klopt. Daarvoor sprak ik doorheen de dag met verschillende mensen om de sfeer van de dag goed te vatten. Een opmerking die ik daarbij hoorde, deed me schrikken. Iemand twijfelde om mee te doen aan het KBL-idee, omdat hij dacht dat het alleen zou draaien om aanvragen voor geld, wat zou leiden tot concurrentie binnen het veld. Dit geeft duidelijk aan dat we nog niet gewend zijn aan echte samenwerking.
KBL heeft echter bewezen dat dit niet het geval hoeft te zijn. Sterker nog, de organisatie wil juist samenwerking stimuleren. Als KBL dit blijft doorzetten, kan er echt een beweging ontstaan die zowel meer integraal als sterker is.